Dövme prosesine giriş

DövmeDövme işleme yönteminin belirli bir mekanik özelliklerini, belirli bir şeklini ve boyutunu elde etmek amacıyla, plastik deformasyon üretmek için metal işlenmemiş parçaya basınç uygulamak üzere dövme makinelerinin kullanılmasıdır. Dövme ve damgalama, toplu olarak dövme olarak bilinen plastik işleme özellikleridir.

Dövmeyaygın bir şekillendirme yöntemidirAkçaağaç.

Dövme yoluyla metalin gevşek, kaynaklı deliklerden arındırılması mümkündür; dövmenin mekanik özellikleri genellikle aynı malzeme dökümlerinden daha iyidir. Makinelerde ağır yük ve ağır çalışma koşullarına sahip önemli parçalar için haddelenebilen basit levha, profil veya kaynak parçalarının yanı sıra çoğunlukla dövme parçalar da kullanılmaktadır.

Dövme, işleme sırasında işlenmemiş parçanın sıcaklığına göre soğuk dövme ve sıcak dövme olarak ikiye ayrılabilir. Soğuk dövme genellikle oda sıcaklığında işlenirken sıcak dövme, boş metalden daha yüksek bir yeniden kristalleşme sıcaklığında işlenir. Bazen ısıtılmış halde de, ancak sıcaklık yeniden kristalleşme sıcaklığını aşmayan dövmeye sıcak dövme denir. Ancak bu bölünme üretimde tamamen tekdüze değildir.

Çeliğin yeniden kristalleşme sıcaklığı yaklaşık 460°C'dir, ancak 800°C genellikle bölme çizgisi olarak kullanılır, 800°C'nin üzerinde sıcak dövme yapılır; 300 ile 800°C arası sıcaklığa sıcak dövme veya yarı sıcak dövme denir.

Şekillendirme yöntemine göre dövme, serbest dövme, kalıpta dövme, soğuk dövme, radyal dövme, ekstrüzyon, şekillendirme haddeleme, rulo dövme, haddeleme vb. olarak ayrılabilir. İşlenmemiş parçanın basınç altında deformasyonu temel olarak açık dövme olarak da bilinen serbest dövmedir; Diğer dövme yöntemlerinde kütük deformasyonu, kapalı mod dövme olarak adlandırılan kalıpla sınırlıdır. Haddeleme, rulo dövme, haddeleme vb. oluşturma araçları arasında göreceli bir dönme hareketi vardır ve işlenmemiş parça preslenir ve noktadan noktaya ve asimptotik olarak oluşturulur, bu nedenle buna döner dövme de denir.

Dövme malzemeleri esas olarak karbon çeliği ve çeşitli bileşenlerden oluşan alaşımlı çeliktir, bunu alüminyum, magnezyum, bakır, titanyum ve bunların alaşımları takip eder. Malzemenin orijinal hali çubuk, külçe, metal tozu ve sıvı metaldir.

Genellikle küçük ve orta büyüklükteki dövmelerde, boş olarak yuvarlak veya kare çubuk malzeme kullanılır. Çubuğun tane yapısı ve mekanik özellikleri düzgün ve iyidir, şekli ve boyutu doğrudur, yüzey kalitesi iyidir ve seri üretimin organize edilmesi kolaydır. Isıtma sıcaklığı ve deformasyon koşulları makul şekilde kontrol edildiği sürece, iyi dövme işlemleri için büyük dövme deformasyonlarına gerek yoktur.

Külçe yalnızca büyük dövmelerde kullanılır. Külçe, büyük sütunlu bir kristale ve gevşek bir merkeze sahip bir döküm yapıdır. Bu nedenle, mükemmel metal yapı ve mekanik özellikler elde etmek için sütunlu kristalin büyük plastik deformasyon ve gevşek sıkıştırma yoluyla ince tanelere ayrılması gerekir.

Toz dövmeler, toz metalurjisi ön kalıplarının sıcak koşullar altında, flaş kenarları olmadan kalıpta dövme yoluyla preslenmesi ve pişirilmesiyle yapılabilir. Dövme tozu, genel kalıp dövme parçalarının yoğunluğuna yakındır, iyi mekanik özelliklere ve yüksek hassasiyete sahiptir, bu da sonraki kesme işlemini azaltabilir. Toz dövmeler tekdüze bir iç organizasyona sahiptir ve ayrışma yoktur ve küçük dişlilerin ve diğer iş parçalarının imalatında kullanılabilir. Ancak barutun fiyatı genel çubuklara göre çok daha yüksektir ve üretimde uygulanması belirli kısıtlamalara tabidir.

Kalıptaki sıvı metal dökümüne statik basınç uygulanarak basınç etkisi altında katılaşabilir, kristalleşebilir, akabilir, plastik deformasyona uğrayabilir ve kalıpta dövme işleminde istenilen şekil ve performans elde edilebilir. Sıvı metal kalıpta dövme, basınçlı döküm ile kalıpta dövme arasında bir şekillendirme yöntemidir ve genel kalıpta dövmede oluşturulması zor olan karmaşık ince duvarlı parçalar için özellikle uygundur.

Farklı dövme yöntemleri, sıcak kalıpta dövme işleminin en uzun olduğu farklı işlemlere sahiptir; genel sıra şu şekildedir: dövme boş kesme; Kütük ısıtmanın dövülmesi; Rulo dövme hazırlığı; Kalıp dövme şekillendirme; Kırpma; Ara muayene, dövme boyutu ve yüzey kusurlarının muayenesi; Dövme stresini ortadan kaldırmak ve metal kesme performansını artırmak için dövme parçaların ısıl işlemi; Temizleme, esas olarak yüzey oksidini çıkarmak için; Düzelt; Muayene, genel dövmelerin görünüm ve sertlik muayenesinden geçmesi, önemli dövmelerin ayrıca kimyasal bileşim analizi, mekanik özellikler, artık gerilim ve diğer testler ve tahribatsız muayene yoluyla yapılması.

Dövme, dövme ve damgalamanın bir kombinasyonudur; gerekli şekli ve boyutu elde etmek için plastik deformasyon üretmek amacıyla işlenmemiş parçaya basınç uygulamak için dövme makinesi çekicinin, örs bloğunun, zımbanın veya kalıbın kullanılmasıdır. iş parçası şekillendirme işleme yöntemi.

Dövme işlemi sırasında kütük bir bütün olarak belirgin bir plastik deformasyona ve büyük miktarda plastik akışına sahiptir. Damgalama işleminde kütük esas olarak her bir parçanın alanının uzamsal konumu değiştirilerek oluşturulur ve içeride büyük mesafeli plastik akışı yoktur. Dövme esas olarak metal parçaların işlenmesinde kullanılır ve ayrıca mühendislik plastikleri, kauçuk, seramik kütük, tuğla ve kompozit malzeme şekillendirme gibi bazı metal olmayan malzemelerin işlenmesinde de kullanılabilir.

Dövme ve metalurji endüstrisinde haddeleme ve çekme, plastik işleme veya basınçlı işlemedir, ancak dövme esas olarak metal parçaların üretiminde kullanılırken, haddeleme ve çekme esas olarak sac, şerit, boru, profil ve tel üretimi için kullanılır. ve diğer evrensel metal malzemeler.

Neolitik Çağ'ın sonuna gelindiğinde insanlar süs eşyası ve alet yapmak için doğal kırmızı bakırı dövmeye başlamıştı. Çin'de, Gansu Eyaleti, Wuwei'deki İmparatoriçe Niniang'ın Taiqijia kültürel bölgesinde ortaya çıkarılan kırmızı bakır nesneler gibi, M.Ö. 2000 yıllarında Çin'de soğuk dövme işlemi kullanılmış olup, belirgin çekiçleme izleri vardır. Shang Hanedanlığı'nın ortalarında göktaşı demiri, ısıtmalı dövme işlemiyle silah yapımında kullanıldı. İlkbahar sonu ve Sonbahar döneminde ortaya çıkan blok ferforje, oksit kalıntılarının çıkarılması için tekrar tekrar ısıtılarak dövüldü ve oluşturuldu.

İlk başta, insanlar dövmek için çekiç salınımını kullandılar ve daha sonra ağır çekici kaldırmak için halatları ve takımları çeken insanları kullandılar ve daha sonra boşlukları dövme yöntemini serbestçe bıraktılar. 14. yüzyıldan sonra hayvan ve hidrolik çekiçli dövme ortaya çıktı.

1842'de İngiliz Nesmith ilk buhar çekicini yaptı, böylece güç uygulama çağına girdi. Daha sonra dövme hidrolik presi, motorlu çekiç, havalı dövme çekici ve mekanik pres geldi. Atel çekici ilk olarak Amerikan İç Savaşı sırasında (1861 ~ 1865) silah parçalarını dövmek için kullanıldı ve daha sonra buharlı kalıp dövme çekici Avrupa'da ortaya çıktı ve kalıp dövme işlemi yavaş yavaş desteklendi. 19. yüzyılın sonuna gelindiğinde modern dövme makinelerinin temel kategorileri oluşmuştur.

20. yüzyılın başlarında otomobillerin seri üretimiyle birlikte sıcak kalıpta dövme hızla gelişti ve ana dövme işlemi haline geldi. 20. yüzyılın ortalarında, sıcak kalıpta dövme presleri, düz dövme makineleri ve örssüz dövme çekiçleri, yavaş yavaş sıradan dövme çekiçlerinin yerini alarak üretkenliği artırdı ve titreşimi ve gürültüyü azalttı. Kütük daha az ve oksidasyonsuz dövme ısıtma teknolojisi, yüksek hassasiyetli ve uzun ömürlü kalıp, sıcak ekstrüzyon, şekillendirme haddeleme ve dövme operatörleri, manipülatörler ve otomatik dövme üretim hatları gibi yeni dövme proseslerinin gelişmesiyle, dövme üretiminin verimliliği ve ekonomik etkisi artmıştır. sürekli olarak geliştirildi.